p. གྱུར། [lit. very pure, clean]
Biblical: 1) to become very pure or morally clean; used by extension in the NT to mean becoming right with God, or being justified: ཨབ་ར་ཧམ་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་རྣམ་དག་ཏུ་གྱུར་པ་ཡིན་ན། if Abraham was justified by works (Rom. 4:2), བཀའ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཐབས་ཀྱིས་རྣམ་དག་འགྱུར་བར་འདོད་པ་ཁྱེད་ཚོ། you who are trying to be justified by law (Gal. 5:4), དད་པའི་སྒོ་ནས་མི་ནི་རྣམ་པར་དག་པར་འགྱུར་བ། a man is justified by faith (Rom. 3:28 SV); 2) རྣམ་དག་མཛད། to make pure, to make right with God, to justify: ཁོང་གི་སྐུ་ཁྲག་གིས་རྣམ་དག་མཛད་པས། we have now been justified by his blood (Rom. 5:9), དཀོན་མཆོག་ནི་རྣམ་པར་དག་པར་མཛད་མཁན། those whom God has justified (Rom. 8:33 SV)
Buddhist: see righteousness.
Cognates: མཆོད་རྟེན་རྣམ་དག Namdag Stupa, where the Buddha cut off his hair before becoming an ascetic (SGN 8).
[lit. to save]
Biblical: release from worldly existence; used by extension in the NT to mean saved, absolved from sin, or justified: ང་ཚོ་དད་པའི་སྒོ་ནས་ཐར་ཞིང་། we have been justified through faith (Rom. 5:1), བཀའ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཐབས་ཀྱིས་སུའང་མི་ཐར་བ། through the law no one is justified (Gal. 3:11), དད་པ་དེ་ཁོའི་ཐར་པའི་རྒྱུར་རྩིའོ། his faith is credited as righteousness (Rom. 4:5), ང་ཚོ་ཐར་འཇུག་པའི་ཕྱིར་ཁོང་སྐུ་གསོན་པོར་བསླངས་པ་ཡིན་ནོ། for our justification, he was raised to life (Rom. 4:25), གནང་སྦྱིན་གྱི་སྒོ་ནས་སྡིག་པ་མང་པོར་ཐར་པ་བྱུང་། through the gift, many received justification (Rom. 5:16), ཐར་བར་མཛད་མཁན་དཀོན་མཆོག་ལགས་པས། it is God who justifies (Rom. 8:33).
Buddhist: see save.
p. གྱུར། [lit. honest, true + become]
Biblical: made true, right, or honest; used by the NT to mean justified: ཁྱེད་ཚོ་གཙང་བར་ཡང་གྱུར། དམ་པར་ཡང་གྱུར། དྲང་པོར་ཡང་གྱུར་ཏོ། you were washed, you were sanctified, you were justified (1 Cor. 6:11), བཀའ་ཁྲིམས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་དྲང་པོར་མ་འགྱུར། a man is not justified by observing the law (Gal. 2:16).
Buddhist: see justice.