p. བརླབས། f. བརླབ། imp. རློབས།
Biblical: to bless: ཕྱག་བཞག་ཅིང་བྱིན་གྱིས་བརླབས། put his hands on them and blessed them (Mk. 10:16), ཡབ་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཁྱེད། you who are blessed by [my] Father (Mt. 25:34), ས་གཞིའི་ཁྱིམ་ཚང་ཐམས་ཅད་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་འགྱུར། all families of the earth will be blessed (Acts 3:25), ཨི་སག་གིས་ཡ་ཀོབ་དང་ཨེ་སབ་གཉིས་ལ་བྱིན་གྱིས་རླབས་སོ། Isaac . . blessed both Jacob and Esau (Heb. 11:20).
Buddhist: see blessing.
p. གནང་། f. གནང་། imp. གནོངས། [hon.]
Biblical: to give a blessing: ཤིམ་ཨོན་གྱིས་ཁོང་ཚོར་བྱིན་རླབས་གནང་ནས། then Simon blessed [gave blessing to] them (Lk. 2:34), གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་གིས་ཁྱོད་ཚོར་བྱིན་རླབས་གནང་བར་ཤོག the Lord bless you (2 Sam. 2:5 NTV).
p. བཏང་། f. གཏང་། imp. ཐོང་། or ཐོངས།
Biblical: to bless: གཞན་གྱིས་སྨད་ན་ང་ཚོས་བྱིན་རླབས་གཏོང་། when we are cursed, we bless (1 Cor. 4:12), ཆེན་པོས་ཆུང་ངུ་ལ་བྱིན་རླབས་གཏོང་བ། the lesser person is blessed by the greater (Heb. 7:7), བྱིན་རླབས་ཐོངས། imperative form with alt. spelling ཁྱེད་རང་ལ་འཚེ་བ་རྣམས་ལ་སྨོན་ལོག་མ་འདེབས་པར་བྱིན་བརླབས་ཐོངས་ཤིག bless those who persecute you; bless and do not curse (Rom. 12:14).
p. མཛད། f. མཛད། imp. མཛོད།
Biblical: to make blessed, bless: བྱིན་རླབས་མཛད་པའི་རིང་ལ། while [Jesus] was blessing them (Lk. 24:51).