Biblical: miracle, miraculous sign: ལྟས་ཤིག་མཐོང་བར་འདོད། we want to see a miraculous sign (Mt. 12:38), ལུང་སྟོན་པ་ཡོ་ནའི་ལྟས། the sign of the prophet Jonah (Mt. 12:39), ངོ་མཚར་ཆེ་བའི་ལྟས། wondrous signs [done by false prophets] (Mt. 24:24), ལྟས་དང་ངོ་མཚར་རྣམས། great signs and wonders [miracles] (Acts 8:13).
Buddhist: 1) an omen, e.g. a cup accidentally broken before a journey as a sign of ill luck ahead (AMD), མཚན་ལྟས་བྱུང་བ་རེད། a dream-omen appeared (TRC 112); 2) a sign, mark, or characteristic: འཆི་ལྟས་ལྔ། the five signs of death (TRC 272).
Proverbs: ངན་པའི་རྗེས་ལ་ལྟས་ངན་གཏམ་ངན་ཡོད། bad omens and bad news follow a bad man (KPU 21).
p. བསྟན། [hon. ལྟས་མཛད།]
Biblical: to do a miracle, perform a miraculous sign: ལྟས་མང་པོ་མ་བསྟན་ཏམ། did we not perform many miracles (Mt. 7:22), ངོ་མཚར་ཆེ་བའི་ལས་དང་ལྟས་བསྟན། [Stephen] did great wonders and miraculous signs (Acts 6:8), ལྟས་བསྟན་པའི་ལུང་སྟོན་པ་རྫུས་མ། the false prophet who had performed miraculous signs (Rev. 19:20), ཁྱེད་ཚོའི་དཀྱིལ་དུ་ལྟས་མཛད་པ། [God] works miracles among you (Gal. 3:5).
Cognates: ལྟས་སྟོན་པ། workers of miracles (1 Cor. 12:28).
[lit. wonder]
Biblical: a wonder; a miraculous sign: མཐུ་ཆེ་བ་དང་། ངོ་མཚར་དང་། ལྟས། miracles, wonders, and signs (Acts 2:22), ལྟས་དང་ངོ་མཚར་མང་པོ། many miraculous signs and wonders (Acts 5:12), ལྟས་དང་ངོ་མཚར་དང་མཐུ་ཡིས་བཟོད་པ་ཆེན་པོས་སྐུ་ཚབ་དངོས་མའི་རྟགས། the things that mark an apostle--signs, wonders and miracles (2 Cor. 12:12).
Buddhist: a miracle (AMD) or wonder: འཕྲུལ་བཟོ་རིག་གནས་ཀྱིས་ཕྱོགས་གང་སར་ངོ་མཚར་ཆེ་བའི་བྱ་བ་མང་པོ་བསྒྲུབས་ཡོད། technology has worked wonders in many fields (DLP 1), ངོ་མཚར་རིན་ཆེན་རྣམ་གསུམ། wondrous three jewels (HTE 170). Miracles and wonders are quite common in the Bst. scriptures; some of them parallel to stories found in the Bible; e.g. Shantideva's feeding of a multitude from a single bowl of rice (MTB 3) or Minapa's sojourn in the stomach of a large fish (see Jonah).
Biblical: strength, might, miraculous power: མི་འདི་ལ་ཤེས་རབ་དང་མཐུ་སྟོབས་འདི་འདྲ་གང་ནས་བརྙེད། where did this man get this wisdom and these miraculous powers (Mt. 13:54), ང་ལས་མཐུ་སྟོབས་ཆེ། one who is more powerful than I (Mt. 3:11).
Buddhist: 1) natural power or strength; normally used of kings, heroes, etc. (AMD); 2) supernatural powers, e.g. of the gods to change into other forms (AMD) or magical or occult powers: ཐོགས་པ་མེད་པའི་མཐུ། the power of the Buddha to act without obstruction (TRC 74), སངས་རྒྱས་དང་། ཆོས། དགེ་འདུན་གསུམ་ནུས་མཐུ་ཆེའང་། although the Buddha, the dharma, and the sangha are powerful (TRC 77), རྫུ་འཕྲུལ་སྟོན་པའི་མཐུ་རྩལ་མེད། lacked the capacity to do miracles (TRC 16).
Cognates: 1) མཐུ་ཆེ་བ། [lit. great power] miracle: མཐུ་ཆེ་བ་དང་། ངོ་མཚར་དང་། ལྟས་ཀྱི་སྒོ་ནས། by miracles, wonders, and signs (Acts 2:22); 2) ནུས་པ་མཐུ་ཅན། potential (TRC 288).
Biblical: miracle, sign, wonder; also illusion, counterfeit miracle: རྫུ་འཕྲུལ་དང་། ལས་ངོ་མཚར་ཆེ་བ། counterfeit miracles, signs, and wonders (2 Thes. 2:9,10).
Buddhist: རྫུ་འཕྲུལ། miracle, sign, wonder. The capacity to do miracles is believed to be acquired through meditation, karmic forces, or tantric practices (TRI 226) and is one of the marks of a Buddha or boddhisattva: རྫུ་འཕྲུལ་ལ་དབང་བ། the capacity to do miracles (KBT 79), བསམ་གཏན་དང་། མངོན་ཤེས། རྫུ་འཕྲུལ། trances, clairvoyances, and psychic powers (TRC 202), རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་བ་བཞི། the four causes [lit. legs] of miracles (qualities gained by boddhisattvas) (CNG 42), མཐུ་དང་རྫུ་འཕྲུལ་སོགས་ལ་ཐོགས་པ་མེད་པ། [the great tantric master Padmasambhava], who was without impediment in his capacity and power to work wonders (TRC 136); རྫུ་འཕྲུལ་སྟོན་པའི་མཐུ་རྩལ་མེད། lacked the capacity to do miracles (TRC 16), རྫུ་འཕྲུལ་མང་པོ་བསྟན་པས། because [the Buddha] did many miracles (SGN 16).